اگه کسی بخاد برای کفاره روزه، اطعام کنه، اولا باید فقط فقرا رو اطعام کنه و ثانیا باید برای هر فقیر یک مد طعام در نظر بگیره. یک مد طعام یعنی حدود 750 گرم گندم یا جو یا یه وعده غذای معمولی که انسان رو سیر کنه. البته در مورد کفاره عمد باید 60 مد طعام به 60 فقیر داده بشه و نمیشه به یه فقیر چند مد طعام داد؛ مگه اینکه 60 فقیر در دسترس نباشن. ولی اگه کسی بدونه که فقیر طعام کفاره رو با خانواده خودش صرف میکنه، میشه به ازای هر عضو از خانواده فقیر، یک مد طعام در نظر گرفت و به فقیر داد؛ که در این صورت میشه برای بچه های کوچیک اون خانواده هم یک مد طعام کامل در نظر گرفت

ولی در کفاره عذر یا تأخیر میشه کفاره چند روزه رو به یه فقر داد ولی باید مراقب بود به هر فقیر هر مد طعام به صورت کامل پرداخت بشه یعنی مثلا اگه قرار باشه 3 مد طعام به دو فقیر داده بشه نمیشه به هر فقیر یک ونیم مد طعام داد .باید به یک فقیر 1 مد طعام و به فقیر دیگه 2 مد طعام داد.

البته میشه به جای غذا به فقیر پول هم پرداخت کرد ولی به شرط اینکه اولااین مبلغ بر مبنای قیمت شهری باشه که کفاره در اون پرداخت میشه  و ثانیا اطمینان حاصل بشه که پول صرفا برای خرید طعام صرف میشه وگرنه باید مجددا کفاره پرداخت بشه چرا که این مبلغ فقط میتونه برای اطعام صرف بشه و هیچ جای دیگه نباید اون رو خرج کرد

چند نکته: 1. بنابر احتیاط واجب، کفاره رو نمیشه به واجب النفقه داد. یعنی مثلا شوهر نمیتونه کفاره ای رو که به گردن داره به همسرش بپردازه حتی اگه همسرش فقیر باشه. 2. بنابر احتیاط واجب افراد غیر سادات نمی تونن کفارشون رو به فقرای سادات بپردازن و فقط سادات می تونن کفارشون رو به سادات بپردازن 3. اگه کسی بخاد کفاره همسرش یا کس دیگه ای رو بپردازه بنابر احتیاط باید از اون اجازه یا نیابت بگیره و بعد کفاره رو پرداخت کنه