اگه کسی خدای ناکرده با فعل حرام در ماه رمضان روزشو افطار کنه یعنی مثلا با خوردن شراب روزش باطل بشه و این کار رو با علم، عمدا و با توجه انجام بده هم روزش باطل میشه و  هم قضا داره و هم بنا بر احتیاط واجب کفاره جمع داره. حتی اگه کسی ندونه که این کار حکم کفاره جمع داره باز حکم کفاره جمع به ذمش خواهد بود. اما اگه کسی ندونه که یک عمل حرام، روزه رو باطل می کنه، مثلا ندونه که دروغ بستن به خدا روزه رو باطل میکنه و احیانا مرتکب بشه، روزش باطله و باید قضا کنه ولی کفاره به ذمش نخواهد بود. همچنین اگه در روزه های واجب غیر ماه رمضان مثل روزه قضا یا روزه مستحبی پیش از ظهر روزه با فعل حرام افطار بشه، با اینکه کار حرامی انجام شده و روزه باطل شده ولی کفاره نخواهد داشت.

اما اگه فعل حرام بعد از ظهر انجام بشه علاوه بر باطل شدن باید به حکم کفاره هم عمل کنه یعنی یا باید 10 فقیر رو سیر کنه و یا اگه نمیتونه روزه بگیره 3 روز روزه بگیره و بهتره که این 3 روز هم پشت سر هم روزه گرفته بشه. اگه کسی هم در حال روزه کفاره مرتکب فعل حرامی بشه که روزش باطل بشه باید روزه های کفاره رو تکمیل کنه و علاوه بر اون بنا بر احتیاط واجب کفاره اطعام 10 مسکین رو انجام بده.

اگه روزه دار، در طول یه روزه، چند بار مبطلات مختلف رو انجام بده، مثلا هم غذا میل کنه و بعدا زیر آب بره، همون یه کفاره عمد کفایت می کنه. همچنین اگه روزه با یک فعل حرام باطل بشه، و بعد از اون هر مبطل حرام یا حلالی هر چند بار اتفاق بیفته همون یک بار کفاره جمع کفایت می کنه ولی اگه روزه با یک مبطل حلال مثل آب، افطار بشه و بعد از اون دوباره ولی با یه مبطل حرام مثل شراب روزه افطار بشه بنابر احتیاط واجب دو کفاره بر ذمه خواهد بود.