در بعضی موارد، انجام مبطِلات روزه، منجر به ابطال روزه نمیشه و نیازی به قضا کردن نیست. این موارد شامل:

1. موقعی که چیزی غير از مايعات درون فضای دهان برده بشه و بی اختيار فرو بره، يا آب داخل بينى بشه و بى اختيار فرو بره.
2. موقعی که در ماه رمضان بعد از تحقيق يقين حاصل بشه که اذان صبح نشده و مبطِلات روزه انجام بشه و بعد معلوم بشه صبح بوده
3. موقعی که از روز فراموشی آب یا غذا خورده بشه
4. موقعی که كسى ملاعبه حلال کنه و مطمئن باشه که منجر به خروج منی نمیشه ولی تصادفاً خارج بشه.
5. موقعی که کسی در شب ماه رمضان جنب باشه و به خواب بره؛ ولى در همون خواب اول تا بعد از اذان صبح بیدار نشه.
6. موقعی که براى وضو آب درون دهان ریخته بشه و بى‏ اختيار فرو بره.

البته در موارد غیر وضو، اگه کسی بدونه به واسطه مضمضه کردن، آب از حلق پایین میره نباید مضمضه کنه و به صورت کلی مضمضه کردن زیاد آب برای روزه دار مکروهه ولی اگه کسی این کار رو انجام داد باید بعد از مضمضه، آب رو به صورت کامل از دهان خارج کنه، برای همین بهتره 3 مرتبه آب دهان رو بیرون بریزه

بعضی موارد هم روزه از انسان ساقط میشه و نیازی نیست انسان روزه رو قضا کنه. این موارد شامل:

1. مواقعی که کسی در زمان روزه های واجب معین دچار جنون بشه، روزه های حین جنون قضا نداره
2. کافری که بعد از بلوغ مسلمان بشه، روزه های زمان کفر قضا نداره، مگه اینکه مسلمانی مرتد بشه و بعد دوباره مسلمان بشه که در اینجا باید روزه های زمان ارتداد قضا بشه
3. روزه ی روزهایی که در حالت کما بوده
4. اگه کسی بیهوشی غیر عمد مثل بیهوشی جراحی بشه، روزه های زمان بیهوشی قضا نداره ولی اگه بیهوشی عمدی باشه یعنی بدون عذر و به واسطه دارو اتفاق بیفته بنابر احتیاط باید روزه ها رو قضا کنه
5. اگه روزه داری دچار مستی بشه، حتی اگه ماده مست کننده اشتباهی یا برای معالجه خورده بشه باید روزه رو قضا کنه. حتی اگه قبل از مستی نیت روزه کرده باشه و در حالت مستی روزه رو تمام کنه باز بنابر احتیاط واجب باید روزه رو قضا کنه