اگه کسی روزه نذری به ذمش باشه، نمیتونه توی مسافرت روزه نذر بگیره و حتی اگه نذر بکنه که توی سفر روزه بگیره یا نذر کنه که روزه بگیره چه در سفر و چه در حضر، باز نمی تونه در سفر روزه بگیره و حتی این نذر اشکال داره. حتی اگه کسی نذر کنه که یک روز معین مثل نیمه شعبان روزه بگیره بنابر احتیاط واجب نباید اون روز به مسافرت بره و اگه به سفر بره، اگه براش ممکنه باید جایی 10 روز توقف کنه که بتونه به نذرش عمل کنه

علاوه بر روزه های واجب، همه روزه های  مستحبی هم در سفر باطله مگه روزه حاجت که مختص مدینه منوره ست و با اقامت های کمتر از 10 روز هم میشه این روزه رو گرفت. البته روزه حاجت باید 3 روز پیاپی و بنابر احتیاط واجب روزهای چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه گرفته بشه.

اما با پیشرفت تکنولوژی، خیلی از سفرها از جمله سفر به مکه و مدینه بوسیله هواپیما انجام میشه برای همین ممکنه با سرعت بیشتری از تغییر وقت محلی، جا به جایی صورت بگیره؛ در این صورت اگه کسی بعد از ظهر به سمت منطقه غربی پرواز  کنه و صبح همون روز به مقصد برسه باید تا اذان مغرب به وقت مقصد از مبطِلات روزه اجتناب کنه ولی اگه مسافری صبح پرواز کنه و قبل اذان صبح به وطنش برسه مجددا تا قبل از اذان صبح می تونه بخوره و بیاشامه ولی به محض اذان باید اجتناب کنه و روزه شو بگیره و اگه کسی روز آخر ماه رمضان به جایی سفر کنه که هنوز ماه رمضان به پایان نرسیده یا بالعکس زودتر عید فطر شده، باید تابع وقت محلی باشه. حتی اگه مجموعا بیش از 30 روز یا کمتر از 29 روز روزه بگیره