چند نکته:

1. به صورت کلی اگه کسی با عذر شرعی روزشو افطار کرد بنابر احتیاط واجب باید تا مغرب از مبطِلات روزه اجتناب کنه مگه کسانی که بر اثر سفر یا حیض یا بیماری روزشونو افطار کردن که این افراد مستحبه که تا مغرب از خوردن و آشامیدن اجتناب کنن.
2. خوردن سحری و افطاری واجب نیست و کسی نمی تونه به بهانه اینکه سحری نخورده روزشو افطار کنه مگه اینکه ازشدت ضعف نتونه روزشو ادامه بده یا ترس بیماری داشته باشه. البته اگه کسی بدونه این اتفاق براش پیش میاد واجبه که سحری بخوره ولی به هر حال اگه سحری نخوره و مجبور بشه روزشو باز کنه کفاره ای به ذمش نخواهد بود.
3. انجام کارهای حرامی که روزه رو باطل نمی کنه مثل دروغ یا غیبت یا گوش دادن به موسیقی های لهوی یا دوستی با نامحرم و یا صحبت کردن به نا محرم فراتر از حد متعارف که مفسده به همراه داره سبب ابطال روزه نمی شه ولی باعث کم شدن ثواب روزه و کم شدن اثرات معنوی اون میشه و لازمه که مومن سریعا توبه کنه.
4. اگه کسی نمازش قضا بشه مشکلی برای روزَش به وجود نمیاد ولی باید سعی کرد که نماز قضا نشه و اگه أحیاناً نماز قضا شد بنابر احتیاط واجب باید تا قبل از نماز بعدی اون رو قضا کنه.
5. روزه تعریف خودش رو داره و روزه سکوت یا روزه کله گنجشکی در اسلام مشروع نیست البته والدین می تونن برای بچه های نابالغ خود برنامه ای در سه وعده تنظیم می کنند تا تمرینی برای روزه زمان بلوغ باشه.
6. اگه کسی بدون عذر شرعی روزه نمی گیره باید به حکم نهی از منکر و با لحنی مناسب بهش تذکر داد. و براساس همین حکم نباید براش غذا تهیه کرد حتی اگه اون فرد روز خوار کارگر خونه هم باشه نمیشه براش غذا مهیا کرد ولی میشه در عوض غذا کمی حقوقش رو افزایش داد. مگه اینکه شرایطی پیش بیاد که کسی مجبور بشه در ایام ماه مبارک رمضان غذا فراهم کنه که در اینصورت مسئولیتی به گردنش نخواهد بود.