مراسمی که برای عید گرفته می شود گاه با هوی پرستی آمیخته می شود. به طور کلی، آداب و رسومی که از پیشینیان مانده است در بسیاری موارد آداب خوبی است و رسول خدا (ص) نیز گاه آداب پیشین را تأئید می نمود ولی بعضی از آن آداب، خرافی است و باید آنها را کنار گذاشت. ما نمی توانیم چشم خود را بر روی واقعیت ها ببندیم و بگوییم: ﴿إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلى‌ أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلى‌ آثارِهِمْ‌ مُقْتَدُونَ﴾

انسان باید عقل و هوش و قوه ی تشخیص خود را به کار اندازند و خوب را از بد تمییز دهد. از جمله آداب خوب، نظافت و خانه تکانی است و اصلا اولین کتاب در ابواب فقهی کتاب طهارت است. انسان باید ابتدا پاک شود و سپس در مسیر گام بر دارد.

از دیگر آداب خوب صله ی رحم است که در حدیث آمده است: صِلَةَ الرَّحِمِ‌ مَنْمَاةً لِلْعَدَدِ یعنی صله ی رحم موجب زیاد شدن عمر می شود. صله ی رحم کدورت ها را از بین می برد و موجب کم شدن دشمنی ها می شود.

تفریحات سالم نیز موجب آماده شدن بدن و اعصاب برای انجام وظائف و خدمت بیشتر می شود.

ولی گاه این مراسم، آلوده به مواردی مانند چشم و هم چشمی ها می شود یا اینکه افراد تشریفات را به رخ هم دیگر می کشانند و در تجمل پرستی مسابقه می دهد. یا اینکه محیط زیست را آلوده می کنند، در جنگل آتش روشن می کنند و مانند آن.