آموزش احکام نماز - قرائت – قسمت اول

یکی دیگه از واجبات نماز قرائته. قرائتِ نماز، یعنی خواندن حمد و سوره، اذکار واجب، تشهد و سلام های نماز.

به جز در نماز میت، در رکعت اوّل و دوم تمامی نمازها باید بعد از تکبیره الاحرام سوره حمد رو قرائت کرد و بعد از اون بنابر احتیاط یک سوره کامل از قرآن مجید رو خوند.

البته در نماز های مستحبی که سوره ی خاصی ذکر نشده، می شه به حمد اکتفا کرد و سوره نخوند.

ولی به صورت کلی در همه نماز ها، می شه تمامی سوره های قرآن رو برای قرائت سوره انتخاب کرد . البته به جز 4 سوره ای که سجده واجب دارن. و البته استثنائاً سوره های «فیل» و «ایلاف» و همچنین سوره های «والضُّحى» و «اَلَم نَشرَح» یک سوره محسوب مى شن.

برای تلاوت حمد و سوره باید توجه داشت که: به طور کلی واجبه آقایان حمد و سوره ی نماز های صبح، مغرب و عشاء رو بلند بخونن و حمد وسوره نماز های ظهر و عصر رو آهسته تلاوت کنن. همچنین واجبه که بانوان هم حمد و سوره نماز ظهر و عصر رو آهسته تلاوت کنن اما در مورد نماز صبح و مغرب و عشاء مختار هستن که حمد وسوره رو آهسته بخونن یا بلند. البته اگه نامحرم صداشون رو می شنوه احتیاط مستحب اینه که حمد و سوره اون نمازها رو هم آهسته بخونن.

البته منظور از بلند خُوندن اینه که زنگ و جوهر صدا آشکار باشه. نه اینکه فریاد زده بشه. و حتی اگه فریاد زده بشه نماز باطل می شه.

همچنین منظور از آهسته خوندن هم اینه که صدا جوهر نداشته باشه و حمد و سوره مثل صحبت های درگوشی قرائت بشه .نه اینکه فقط از قلب گذرونده بشه

اما اگه کسی از روی فراموشی مثلا نماز عشا رو آهسته یا نماز ظهر رو بلند بخونه نمازش باطل نمی شه ولی هر موقع به یاد بیاره باید ادامه نماز رو به صورت صحیح بخونه.

ادامه مسائل مربوط به قرائت رو در قسمت های بعد توضیح خواهیم داد