رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) می فرماید: إنّ اللَّه بحكمته و فضله جعل الرّوح و الفرح في اليقين و الرّضا و جعل الهمّ و الحزن في الشّك و السّخط.

یکی از مهمترین مسائل زندگی انسان ها این است که در زندگی آرامش داشته باشیم. امروزه ثابت شده که اکثر بیماری ها بر اثر استرس هاست و بعضی از اطباء هشتاد تا نود درصد از بیماری ها را مربوط به استرس که همان فشار روحی و نداشتن آرامش روحی است می دانند. ما باید این آرامش را پیدا کنیم تا سالم باشیم و از زندگی به خوبی بهره مند باشیم. رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) در این روایت راه آن را به ما نشان داده است و می فرماید: خداوند به مقتضای حکمتش (که توأم با عدالت است) و فضلش (که اضافه بر عدالت است) آرامش و شادی را در یقین و رضا قرار داده است. یعنی یقین به خدا داشته باشیم و راضی به رضای او باشیم. همچنین همّ و حزن را در شک و سخط قرار داده است.

شاید تفاوت «همّ» و «حزن» در این باشد که همّ همان غم درونی است و حزن چیزی است که انسان آن را اظهار می کند و ممکن است با هم مترادف باشند.

کسی که به ذات پاک پروردگار یقین دارد می داند که تنها نیست و هر کجا که باشد خدا با اوست و از حالات انسان با خبر است. ثانیا خدا قادر بر همه کار است و چیزی بر او مشکل نیست. ثالثا: او رحمان و رحیم است. بنا بر این اگر حوادث تلخی در زندگی انسان رخ می دهد یقینا حکمتی داشته است. وقتی انسان راضی به رضای خدا باشد آرامش پیدا می کند. او می داند که این حوادث یا کفاره ی گناهان است و یا موجب آزمایش او می باشد و یا اثراتی در زندگی آینده ی او دارد.

اما اگر کسی ایمان به خدا نداشته باشد خود را تنها می بیند و در مقابل حوادث زندگی نه یاری دارد و نه یاور و نه پشتیبان و نه غمخواری. او همچنین با بدبینی به حوادث نگاه می کند و غالبا عصبانی است و معترض از اینکه این حوادث در زندگی او پدید آمده است.

یکی از دانشمندان در طبابت می گوید که من کاری به خدا و روز قیامت ندارم ولی اگر کسی می خواهد سالم باشد باید به مذهبی معتقد باشد. برای سلامتی انسان، اعتقاد مذهبی قوی امری است که مؤثر می باشد.