نماز به همه مسلمانان واجبه ولی نمی شه هرکسی نماز رو به زبان خودش بخونه. مثلا ایرانی ها نمی تونن نماز رو به فارسی بخونن و گرنه نمازشون باطل می شه.

قرائت نماز باید به عربی صحیح باشه یعنی مخارج حروف باید رعایت بشه ولی لازم نیست قواعدی که براى بهتر خوانى قرآن ذكر کردن مثل مدّ لازم یا قُنِّه، رعايت بشه، هرچند رعايت دستورات تجویدی بهتره. ولی همین که بگن نماز به عربى صحیح خونده شده کفایت می کنه.

ولی اگه در همین حد هم تلفظ عربی بلند نیست، باید بره و یاد بگیره و اگه در یاد گیری قرائت نماز کوتاهى کنه، و قرائتش صحیح نباشه نمازش باطل می شه.

حتی اگه وقت نماز تنگ شده باشه و وقت یادگیری نداشته باشه، بنابر احتیاط واجب باید نماز رو به جماعت بخونه. ولی اگه دسترسى به نماز جماعت نداشته باشه، در اینصورت نمازش در تنگى وقت صحیحه.

البته کسانی که امکان یادگیری ندارن و نمی تونن عربی صحیح بخونن، باید قرائت عربی رو هر طوری که می تونن بخونن ولی باز بهتره که این افراد در نماز جماعت شرکت کنن تا حمد و سوره رو امام جماعت براشون بخونه.

اما اگه کسی عربی رو یاد گرفته ولی در حال قرائت شک کرده که یه کلمه رو صحیح گفته یا نه باید دوباره اون کلمه رو بگه. البته به شرطی که به حد وسواس نرسه در اینصورت نباید تکرار کنه و اگه تکرار کنه بنابر احتیاط واجب باید دوباره نمازش رو بخونه.

ادامه مسائل مربوط به قرائت رو در قسمت بعد توضیح خواهیم داد.