گفتیم که رکوع یکی از واجبات رکنی نمازه. و البته یکی از واجبات رکوع، ذکریه که باید در رکوع گفته بشه. در رکوع باید بنابر احتياط واجب سه مرتبه «سبحان الله» يا يك مرتبه «سبحان ربی العظیم و بحمده» به عربى صحيح گفته بشه و مستحبه که این ذکر تا سه، پنج، یا هفت مرتبه تكرار بشه.

نمازگزار باید مراقب باشه که در موقع ذكر واجب، بدن بايد آرام باشه و در راه نباید ذکر بگه. حتی ذكر مستحب رو هم اگه به قصد ذكر ركوع می گه باید بدنش آرامش داشته باشه. واگه قبل از تمام شدن ذکر واجب رکوع، عمداً بلند بشه نمازش باطل میشه.

ولی اگه سهواً بلند بشه و بعد از خارج شدن از حالت رکوع متوجه این موضوع بشه نمازش صحیحه ونیازی به تکرار نیست. اما اگه قبل از خارج شدن از حالت رکوع متوجه بشه باید در حال آرامش بدن دوباره ذکر رو بگه.

اما اگه در حال ذکر، کسی تنه بزنه یا حرکت ناخواسته ای رخ بده بايد بعد از آرام گرفتن بدن دوباره ذكر گفته بشه، البته حركات مختصر در هنگام ذکر اشكالی نداره.

نهایتاً بعد از انجام رکوع باید نمازگزار کاملا بایسته و کمی تامل کنه تا بدنش کامل آرامش پیدا کنه. این همون قیام بعد از رکوعه که واجبه و اگه نمازگزار عمداً انجامش نده نمازش باطله ولی اگه سهواً انجام نده اشکالی نداره.