انواع شک در وضو عبارتست از:

1- شک در اصل وضو: اگه كسى وضو نداشته، و شک کنه که وضو گرفته يا نه، باید بنا رو بگذاره بر اینکه وضو نگرفته.

2- شک در بین نماز: اگه کسی در بين نماز شك كنه كه وضو گرفته يا نه، بنابر احتياط واجب باید نماز رو تمام کنه و بعد از اون وضو بگيره و نماز رو اعاده کنه

3- شک بعد از نماز: اگه کسی بعد از نماز شك كنه كه وضو گرفته يا نه، نمازش صحيحه، ولى براى نمازهاى بعد بايد وضو بگيره.

4- شک در حال وضو: اگه کسی در حال وضو در جزیی از وضو شک کنه، باید از محل شک دوباره به جا بیاره.

5- شک بعد از وضو: اگه کسی بعد از اتمام وضو شك كنه همه كارهاى وضو رو انجام داده يا نه، و یا درست انجام داده یا نه یا اصلا شرايط وضو رو داشته یا نه، نباید به شکش اعتنا کنه.

6- شک در بطلان وضو: اگه کسی وضو داشته ولی شك كنه وضوش باطل شده يا نه، باید بنا رو بگذاره بر اینکه وضوش باقیه

7- شک کثیر الشک: كسى كه در كارهاى وضو يا شرايط اون مثل پاك بودن آب یا وجود مانع در اعضاى وضو، زياد شك مى‏كنه، نبايد به شکش اعتنا کنه و باید مثل بقیه مردم وضو بگیره.