در پی انتقادهایی که نسبت به برخی از مکاتب فقهی پیشین به خصوص مکتب حلّه و مکتب جبل عامل به جهت استفاده افراطی از استدلال و اجتهاد و قواعد اصولی صورت گرفت، به تدریج بازگشت به فقه نص­گرا و نگاه اخباری­گری جایگزین آن شد.

در نتیجه، گرایش اخباری در برخی از شهرها و مراکز علمی بین النّهرین، ایران و بحرین غلبه یافت؛ در آن برهه شیخ یوسف بحرانی، ریاست و پرچمداری مکتب اخباری را برعهده داشت.

ابر اخباری­گری تا دو سده بر حوزه های علمی شيعه سایه افکند، اما سرانجام با تلاش علامه بهبهانی از میان رفت و چیرگی اخباریان بر عتبات پایان یافت.